วันพุธที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555
บรรยากาศแสนสบายช่วงต้นหนาว สายลมเย็นๆ กระทบหน้า ยามที่ล่องเรือมุ่งหน้าสู่อ่าวไทย ฝั่งชายทะเลน้ำตื้น ที่ ต.คลอง-โคน จ.สมุทรสาคร มองสองข้างทางไปพลาง พูดคุยกับเจ้าของโฮมกระเตง ที่คราวนี้ขอเป็นไกด์เสียเอง ถึงเรื่องราวของคนในชุมชนที่อนุรักษ์ป่าชายเลน ไหลพรั่งพรู พร้อมความรู้ที่สามารถจับต้องได้จริง จะหาได้จากที่ไหน ก็ต้องบอกว่า ที่นี่เท่านั้น
ธรรมชาติระหว่างน้ำทะเล ป่าชายเลน สัตว์นานาชนิด และผู้คนในชุมชน ช่างสอดคล้องและกลมกลืนกันมากจนแอบคิดว่า พวกเขาสร้างมาเพื่อกันและกัน ธรรมชาติดำรงอย่างสมบูรณ์ คนในชุมชนช่วยกันดูแล ธรรมชาติก็มอบแหล่งทำมาหากินให้กับคนในชุมชนได้ตลอดไปเช่นกัน
"เอากล้วยไปด้วยนะ สักหวีก็ได้ ต้องเอาไปนะ" คุณชื่น เจ้าของโฮมกระเตงคนแรกที่ออกมาต้อนรับด้วยหน้าตายิ้มแย้ม แนะนำ บอกก่อนที่เราจะลงเรือไป เราเองก็งงว่าจะเอากล้วยไปทำไม ให้กินกลางทางหรอ ไม่หิวนะ มันไกลขนาดนั้นเลยหรอ โฮมกระเตงที่จะไปน่ะ แต่ก็เก็บคำถามไว้ในใจ แล้วลุยดีกว่า
กิจกรรมสนุกๆ ผุดรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
นั่งเรือหางยาวมุ่งหน้าหาทะเลอันกว้างใหญ่ "ที่คุณเห็นก็คือ กระเตง เป็นบ้านที่สร้างขึ้นเพื่อเฝ้าขโมยที่จะมาลอบเก็บหอยแครง" คุณริส เจ้าของโฮมกระเตงชาวเลและไกด์นำเที่ยวแนะนำ ซึ่งที่นี่เอง เป็นที่มาของการสร้างโฮมกระเตง สถานที่พักผ่อนกลางทะเล ให้นักท่องเที่ยวได้มาสัมผัสธรรมชาติแบบเลนๆ เต็มอัตรา เราเองก็งงว่า หอยแครงเนี่ยนะ จะขโมยอีกหรอ คุณริสเลยบอกว่า ที่ไหนๆ ก็มีขโมยขโจรกันทั้งนั้น ต้องระวังไว้
แล้วเรือก็ล่องออกไปเรื่อยๆ "พวกคุณคอยดูนะ มองไปทางขวามือ" คุณริสเอ่ยขึ้นพร้อมบังคับหางเสือเรือเข้าไปอีกทางหนึ่ง "มาเร็ว! ออกมาเร็ว" คุณริสตะโกน สิ่งที่เราเห็นก็คือ ฝูงลิงแสมที่ทยอยออกมาตามเสียงเรียก "เอ้า! มาเร็ว ลอยคอมาเอากล้วยไป" คุณริสกระตุ้นพวกลิง ทำให้เรารู้แล้วว่า เอากล้วยมาทำไม
เรายื่นกล้วยให้มัน ทั้งเราและมันก็กลัวๆ กล้าๆ ไม่แน่ใจว่าใครกลัวใครมากกว่ากัน แต่ก็สนุกดี เห็นสิงแสมแม่ลูกอ่อน กระเตงลูกดูดนม รีบออกมารับกล้วย แต่เสียดายที่ช้าไปหน่อย ลิงหนุ่มสาวตัวอื่นๆ แย่งไปหมด ซึ่งคุณริสคงเห็นสีหน้าของเรา เลยเอ่ยขึ้นว่า ในป่ามีของกิน บริเวณรอบๆ คลองก็มีแมงดา เขาก็หากินได้อย่างสมบูรณ์ ไม่อด เราเลยยิ้มออก
ที่มา:http://travel.kapook.com/view38225.html
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น